Jesienne wędrówki po Słowacji

         Korzystając z pięknej listopadowej pogody w dniu 07.11.2014 r. wyruszyliśmy na naszą kolejną wyprawę autokarową na Słowację. Celem naszej wycieczki był: Svidnik, Bardejowskie Kupele i Bardejów. Naszą skarbnicą wiedzy i przewodnikiem po tym terenie po raz kolejny był Pan Zbigniew Rajs, który z wielkim zaangażowaniem przedstawił nam atrakcje tych miejsc. 

            Tuż za granicą Polski, 20 km od przejścia granicznego Barwinek, w pięknie położonym Svidniku, zatrzymaliśmy się aby przejść w zadumie obok Pomnika Armii Radzieckiej, upamiętniającego poległych w 1944 r. ponad 9000 żołnierzy i zwiedzić plenerowemuzeum wojenne, upamiętniające zmagania I i II wojny światowej na terenach wschodniej Słowacji, w szczególności operację dukielską.

<  Strona 1/2  >
                                                                

           Następnie udaliśmy się do Bardejovské Kúpele - to bardzo znana miejscowość, typowo uzdrowiskowa. Tutaj przeszliśmy się wzdłuż głównego deptaka podziwiając malownicze zabudowania uzdrowiska. Zachwycała nas bardzo malownicza i bogata fasada Hotelu Astoria (przypominająca czasy cesarza) oraz położony nieopodal niski ale długi budynek pijalni wód mineralnych. Historia uzdrowiska sięga roku 1247, kiedy to węgierski król Bela IV darował Bardejovske Kupele i ich źródła miastu Bardejov. W roku 1809 odwiedziła Kąpiele córka Franciszka I, późniejsza małżonka cesarza Napoleona. W roku 1821 zatrzymał się w uzdrowisku rosyjski car Aleksander I.

            W 1895 roku na leczenie przybyła do Bardejowskich Kupeli żona Franciszka Józefa I, cesarzowa Elżbieta, znana jako Sissi. Po jej pobycie uzdrowisko stało się miejscem modnym. Jej imieniem – „Alžbeta” – nazwano jeden ze zbudowanych  pod koniec XIX wieku, obok „Dukli”, i „Astorii”, domów sanatoryjnych. Po jej pobycie Bardejovske Kupele stały się miejscem wycieczek dla szlachty. To właśnie jej pomnik zdobi skwer w parku. Po pierwszej wojnie światowej uzdrowisko podupadło, a jego ponowny rozwój przypada na lata 70 XX wieku.

Mamy też polski akcent w historii, kiedy to wielkim echem rozniosła się wieść o uzdrowieniu przebywającego tu polskiego szlachcica Tomasza Lisickiego z Lisic. Kto raz odwiedzi to miejsce, wracać będzie ponownie.

<  Strona 1/2  >

            W dobrych humorach wyruszyliśmy do celu naszej przygody – Bardejova, małej miejscowości o bardzo bogatej historii. Do XIII w. obszar ten należał nawet do terytorium Polski. Dziś lata świetności ma już za sobą, jednak pozostał w nim specyficzny klimat zabytkowego miasteczka. Nie ma tu natłoku turystów, zatem można w spokoju odpocząć.     O walorach tego miejsca świadczy fakt, że w 2000 roku Stare Miasto zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

            Zwiedzanie tego pięknego miejsca rozpoczęliśmy od przejechania autokarem obok unikatowego zespołu budynków gminy żydowskiej z XVIII w.: synagogi, szkoły, łaźni, rzeźni, budynku władz gminy. Następnie przeszliśmy na najlepiej zachowane na Słowacji mury obronne z XIV-XVI w. z dwiema bramami, basztami i barbakanem. Podążając nimi mieliśmy okazję zapoznać się z bogatą historią miasta oraz podziwiać jego panoramę widoczną z lufcików strzelniczych. Mijając zabudowę gotycką miasta dotarliśmy na Rynek, otoczony pięknymi kamienicami gotyckimi z wpływami renesansowymi. Tutaj mieliśmy okazję zobaczyć nietknięty późnogotycko-wczesnorenesansowy Ratusz wybudowany          w latach 1505-1511, najstarszy renesansowy zabytek Słowacji; obecnie mieszczą się w nim Muzeum Szaryskie i Muzeum Historii Bardejova. Obejrzeliśmy również fontannę z rzeźbą św. Floriana upamiętniającą wielki pożar, który dotknął miasto w 1774 r.

<  Strona 1/3  >

             Nasze wędrowanie uwieńczyliśmy największą atrakcją miasta zwiedzając kościół (bazylika mniejsza) pw. św. Idziego (dom sv. Egidia) z XIV w., rozbudowany w połowie XV w., później wielokrotnie restaurowany. Z jego wieży roztacza się widok na zabytkowe centrum i okolice. Po pożarze miasta w 1878 r. kościół restaurowany w dawnym stylu,         w latach 1886-1899. Przy tej okazji wybudowano górną część wieży. Dzisiejszy wygląd świątyni pochodzi z czasów ostatniej rekonstrukcji z końca XIX w. Prócz innych pamiątek, we wnętrzu zachowało się 11 dawnych, gotyckich skrzydłowych ołtarzy z lat 1460-1520, przeważnie usytuowanych dokładnie w swoich pierwotnych miejscach, co jest ewenementem na skalę europejską.Główny ołtarz św. Idziego Biskupa, pierwotnie              z r. 1466, został zabrany z kościoła a obecny pochodzi z r. 1888 i jest dziełem bardejowskiego rzeźbiarza Moriza Hörzla.

<  Strona 1/2  >

              Po atrakcjach duchowych nadszedł czas na zasłużony posiłek, który zjedliśmy        w pięknie odrestaurowanych podziemiach jednej z pobliskich kamieniczek adaptowanych przez restaurację NEXT. Podczas posiłku mieliśmy okazję popróbować tradycyjnego dania - prażonego syra. Pełni wrażeń, z nadzieją na powrót w te piękne strony, wyruszyliśmy        w drogę powrotną planując z Panem Zbigniewem kolejne wspaniałe wycieczki.

                                                                                                                       J.P.